Sa 10 hiljada cijevi državni organi Crne Gore i Srbije 1992. godine u Pljevljima naoružali paravojne formacije i oružane stranačke grupe

Foto: Arhiv

Dugogodišnji funkcioner Ministarstva unutrašnjih poslova i Uprave policije Crne Gore Milan Paunović je u ponedjeljak, 2. juna 2025. godine, na sjednici Anketnog odbora Skupštine Crne Gor potvrdio da je 1992. godine u Pljevljima iz magacina MUP-a Crne Gore podijeljeno 10.000 cijevi i da su u naoružavanju paravaojnih formacija i oružanih stranačkih grupa pored MUP-a Crne Gore učestvovali MUP Srbije i Vojska SR Jugoslavije.

“Da, jeste dijeljeno vatreno oružje. Podijeljeno je 92. godine deset hiljada cijevi iz magacina MUP-a. Pravaojsku u Pljevljima, tad sam rukovodio republičkim štabom za razoružanje paravojnih organizacija, pazite i oružanih stranačkih grupa, zamislite to, oružane stranačke grupe. Bio sam rukovodilac štaba, a rješenje je formirao Pavle Bulatović, ministar unutrašnjih poslova i komandant Druge armije Vojske (SRJ) general Pavle Strugar. Proveo je dva mjescea u Pljevljima s Šćekićem i ostalima, Vukotom. Dobili su Gardijsku brigadu sa Topčidera sa deset POV-ova i sto ljudi, dobili kompletan sastav 150 ljudi specijalne jedinice Saveznog MUP-a, patrolirali gradom, shvatili da je tu grupaciju naoružao MUP Crne Gore, MUP Srbije i Vojska SRJ. Ali ljudi, sačuvan mir, neka nam to bude nauk da nam se više nikad ne ponovi u ovoj lijepoj državi. I neće, uvjeren sam”, rekao je Paunović.

Četvrtoj sjednici, Anketni odbor radi prikupljanja informacija i činjenica o postupanjima državnih organa i drugih subjekata u slučajevima politički motivisanih ubistava koja su se dogodila od uvođenja višestranačja do danas kao i okolnostima fizičkih napada i prebijanja novinara i drugih slobodnih intelektualaca od strane policijskih službenika poznatih kao „Crne trojke“, za koje su se u javnosti pojavljivale informacije da su bile zadužene za prebijanje političkih neistomišljenika tadašnje vlasti, razmotrio je prvu tačku dnevnog reda. U vezi sa ovom tačkom dnevnog reda sjednici je prisustvovao Milan Paunović, koji je dao izjavu u vezi sa pojedinim slučajevima ubistava i napada i prebijanja koji su predmet rada ovog odbora.

U vezi sa drugom tačkom dnevnog reda, Odbor je odlučio da uputi poziv Brajušku Brajuškoviću, nekadašnjem policijskom funkcioneru, kako bi dao izjavu u odnosu na pojedine slučajeve kojima se bavi ovaj odbor.

Poslanik Bošnjačke stranke (BS) Jasmin Ćorović javno se oglasio postavio pitanja koje bi, kako je istakao morao neko od nadležnih institicija, i ljudi koji su u svemu tome učestvovali da pojasne.

Ćorović je zatražio da se odgovori ko su oružane stranačke grupe koje pominje Paunović koje je naoružao MUP Crne Gore, MUP Srbije i Vojska SRJ, šta im je bio zadatak i ko konkretno stoji iza nji.

“Koliko lica iz tadašnjih paravojnih formacija koja su bila naoružana, se danas slobodno šetaju Crnom Gorom i Srbijom? Ko su ta lica i da li MUP CG danas ima evidencije tih ljudi? Za šta je trebalo biti upotrijebljeno to oružje i u tolikom broju? “, upitao je poslanik BS-a.

Također zahtijeva da se pojasni u kojoj mjeri je tadašnji ministar unutrašnjih poslova Pavle Bulatović bio involviran i odgovoran za naoružavanje paravojnih formacija, i kolika je zapravo njegova odgovornost i ostalih predstavnika tadašnjih vlasti u svemu tome.

“Šta je sa oružjem bilo nakon svega? Da li se to oružje kasnije iskoristilo za razna ubistva i zločine kojih je ne mali broj bio u Crnoj Gori nakon 1992. godine?”, pita Ćorović u obkavi na FB-u.

Četnici i paravojne grupe u Pljevljima su od početka rata u Bosni I Hercegovini 1992. godine učestvovali u terorou i progonu bošnjačkog stanovništva. Antena M piše da se tog ljeta 1992. bilježi oko 25-30 bombaških napada i miniranja u Pljevljima, a samo u toku jedne noći zapaljen je kompleks od sedam zanatskih radnji, čiji su vlasnici Muslimani, kako se su tada nazivali Bošnjaci.

Tokom četničke opsade Pljevalja, pored brojnih zločina koji su su se dogodili tokom ratnih 1992-95. na prostoru Mjesne zajednice Bukovice, kod Pljevalja, kao što su ubistva, paljenje kuća i vjerskih objekata, fizičko zlostavljanje i pljačka imovine, početkom 1993. dogodile su se i dvije otmice i ubistva mještana.