Šipurak ili šipak

Ruže su stvorene da se pored njih osjećamo lijepo i spokojno, da uživamo, a šipurak pripada porodici ruža.

Veliki broj vrsta koje postoje od njih 400, 20 uspjeva u našim krajevima. Samim tim što pripadaju porodici ruža imaju bodlje, rastu u žbunastom obliku i do dva metra visine. Za njihov uuspješan uzgoj nisu potrebni posebni uslovi, mogu uspjevati bilo gdje. Cvjetanje šipurka počinje u maju, a plod je zreo već u septembru i oktobru.
Bobičasti plod crvene boje bere se ručno i suši se na suncu ili sušarama na do 80 stepeni. Biljka bez mirisa i kada se osuši dobija tamno crvenu boju i tvrd je.

Unutrašnjost šipurka sadrži spice i upravo sadržaj tih spica bogat je spektrom vitamina kako vitamina C i K, tako i karotenaid lupenolom i B keratenom. Sjeme šipurka sadrži ulja i to oleonska, linolna i linoleinska koja utiču na enzime ćelijske membrane, učestvuje u sintezi hemoglobina, u transportu holesterola, razvoju nervnog sistema, u sprečavanju pojavu alergija, a koži daje elastičnost, hidrantnost i kvalitet.

Od ploda šipurka se prave džemovi i mermelade. Zbog sadržaja ulja veoma dobro utiče na epiderm, a posebno liječi prehlade jer sadrži vitamin C. Konzumiranje šipurka preporučuje se kod anemičnosti, umora, malaksalosti, krvarenje želuca, crijeva, ali i protiv grčeva u želucu i proliva.

Osim ploda, od šipurka može se iskoristiti i cvijet od kojeg se pravi ružina vodica za čišćenje lica i u kozmetici, također može se napraviti i ružin sok, med i lijek za ispucale usne.

Velike blagodati ove biljke treba svakako iskoristiti naročito u ovim danima punih virusa i zaraznih bolesti za koje je šipurak dobar zaštitnik.